Talennet Nederlands

Het Nederlandse alfabet
Het Nederlands maakt gebruik van het Latijnse alfabet en telt 26 letters. Mogelijk werd er voor de introductie van het Latijnse alfabet gebruik gemaakt van het Runenalfabet, maar daar zijn vrijwel geen sporen van teruggevonden. In 1996 werd in Bergakker een runeninscriptie gevonden waarvan de tekst mogelijk Oudnederlands is, maar de betekenis van de tekst is nog onzeker.
Het Latijnse alfabet is niet speciaal voor het Nederlands ontworpen, maar hebben we overgenomen van de Romeinen, die het op hun beurt weer in gewijzigde vorm overnamen van de Etrusken en de Grieken. Het Etruskische alfabet en het Griekse alfabet zijn op hun beurt weer afgeleid van het Fenicische alfabet. Het klassieke Latijnse alfabet telde 21 letters. Later werden de Y en Z toegevoegd om Griekse woorden beter weer te geven. De letters I en V hadden toen zowel een klinker- als een medeklinkerfunctie. In de Middeleeuwen werd de J ingevoerd om de I te vervangen wanneer deze als medeklinker gebruikt werd, en de U verving de V wanneer deze als klinker werd gebruikt. De W werd later toegevoegd in sommige talen, waaronder het Nederlands. In 1804 werd door Matthijs Siegenbeek de eerste officiële spelling van het Nederlands opgesteld. Hij bedacht o.a. de voor het Nederlands zo kenmerkende ij, ter vervanging van de y.

Verder lezen
Het telefoonalfabet - De A van Anton, de B van Bernhard...

zet